Nefes Nedir

Nefes almak, hayata gözlerimizi açtığımız  ilk An’ dan son nefesimizi verdiğimiz  An’a   kadar daima bizimle olan ve gün içerisinde işlevselliğini düşünmediğimiz, odaklanmaya gerek duymadığımız  mucize olduğu kadar doğal olan bir dürtüdür.  Ve yaşamlarımız ilk nefes ile son nefes arasında gerçeklik kazanır. Yemek yemeden 3 hafta, su içmeden bir kaç gün ancak nefes almadan

Aslında, nefesimizin varlığı/yokluğu bu beden, zaman, mekan/boyutta,  VAROLUŞUMUZUN en önemli parçası ve tekamül yolculuğumuz da  en güçlü şifalanma araçlarından  biridir.

Nasıl nefes aldığımıza odaklanmaya ihtiyaç duymasak dahi, daha kaliteli, neşeli, coşkulu, yaratıcı ve bolluk bereket içinde bir yaşam sürebilmemiz nasıl nefes aldığımız ile çok ilgilidir.  Herkesin nefes alışkanlığı kendine özgü parmak izi gibidir.  Nefes, zihnimiz bedenimiz ve ruhsal yolculuğumuzda iletişim görevi gören önemli bir bağdır.  Nefes sürecimizi bilinçli bir şekilde kullanabilmemiz, diyafram kasımızın görevlerini hatırlamamızdan geçer ve böylece bilinçli nefes alış verişlerimiz ile zihnimizi ve bedenimizi etkileyebiliriz.

Diyafram Kası

Memelilerde, karın ve göğüs boşluklarını ayıran, kastan yapılmış organdır . Akciğerleri kasıp gevşeterek solunumu sağlar. İçinde iki delik vardır. Bunların arasından yemek borusu, mide-akciğer sinirleri ve arkadaki lifli kısımdan da aort ve göğüs kanalı geçer. Diyafram yukarı doğru yayvan ve düzgün olmayan bir kubbe şeklindedir. Kubbenin ortasındaki yürek çukuru, diyaframı sağ ve sol olarak iki bölüme ayırır. Diyafram merkezi, kirişsi bir tabakadır; çevresiyse kas demetlerinden oluşur. Yemek borusunun geçtiği deliğin aşırı genişlemesinde diyafram fıtığı denen rahatsızlık oluşur. Düzensiz kasılmaları hıçkırığa neden olur.

Soluk verirken; diyafram kası yukarı doğru kubbeleşir, göğüs kafesinin hacmi azalır, iç basınç artar ve karbondioksit dışarı verilir.

Soluk alırken; diyafram kası düzleşir, göğüs boşluğunun hacmi artar, iç basınç düşer ve akciğere hava dolar.

Diyafram Kası Nasıl Çalışır ?

Diyafram, göğüs ve karın boşluklarını ayıran fibröz bir kas dokusudur. Kaburgalar, kalp ve  ciğerleri içine alarak üst bölümünü oluştururken, diyafram da kafesin alttaki tabanını meydana getirir. Önden bakıldığında diyafram; alt altı kaburganın iç tarafına kas lifleri ile bağlanmış bir kubbeyi andırmaktadır. Diyafram kas lifleri nefes aldığımızda sıkışır veya büzülür ve diyaframın kubbe şeklini düzleştirir.Bunun sonucunda kubbenin en yüksek merkezi kısmı karın içine çekilir ve karnın yükselmesine neden olur. Karın kısımda boşluk yaratılan alanda akciğerimizin alt lopları da genişleyerek oksijen alabilme kapasitesi artar. Böylece; bedene daha daha fazla oksijen girer ve kan yoluyla yeterli miktarda oksijen hücrelere taşınmış olur. Dışarı nefes verme ise basit bir şekilde, hiç güç kullanmadan diyaframı rahatlatarak ve kasları destekleyerek meydana gelir.

Hiç bir şey nefes kadar gerekli ve şu anda değildir.Yemek yemeden 3 hafta, su içmeden bir kaç gün yaşayabiliriz. Ancak, yapılan araştırmalara gore insan vücudu 3 dakika oksijensiz kalabilirken insan beyni maximum 5 dakikaya kadar oksijensiz kalabilmektedir.